Rola tańca na przestrzeni wieków

Taniec ma swoją historię, lecz niewielu z nas zdaje sobie sprawę z tego, że jest ona niemal tak długa jak dzieje ludzkości. Nie ma w tym nic dziwnego- jeśli spojrzeć na to czym taniec jest współcześnie, łatwo dojdziemy do wniosku, że jest on jedną z wielu form rozrywek, jakim chętnie oddaje się człowiek współczesny.
Co więc może łączyć dyskotekowe podrygi na parkiecie z historią ludzkości? Przede wszystkim trzeba podkreślić, że obecna, dość niska pozycja tańca w kulturze jest wynikiem długiego procesu historycznego. U zarania naszych dziejów taniec cieszył się statusem, o którym dziś może tylko pomarzyć. Wszystko zaczęło się jakieś 30 tys. lat p.n.e. Malowidła i ryty naskalne tamtej epoki często przedstawiają grupy ludzi oddanych ekstatycznemu tańcowi, często skupionych wokół ognia.

Taniec plemienny

Taniec towarzyszył ważnym rytuałom plemiennym. Szaman wprowadzał się w trans, wchodząc tym samym w kontakt z plemiennymi bóstwami i duchami przodków. Mógł w ten sposób zjednać sobie ich łaskę i wpłynąć na powodzenie rozmaitych przedsięwzięć, takich jak łowy czy wyprawy wojenne. Ta sama droga pozwalała wywołać opady deszczu po długiej suszy czyli urodzaj i dostatek.
Dla nas brzmi to dość magicznie i wywołuje przypływ charakterystycznego dla naszych czasów sceptycyzmu. Jednak wzmacnianie poczucia więzi plemiennej poprzez wspólny taniec nie powinien już budzić w nas obiekcji. W końcu na weselach i dyskotekach zachodzą podobne procesy…

Taniec w chrześcijaństwie

Znany jest nam pochodzący ze Starego Testamentu portret króla Dawida, oddającego się radosnym pląsom przed Arką Przymierza. Jest to jednocześnie jedno z pierwszych pisemnych świadectw tańca, związanych z naszą kulturą. Podobnie wiekowe jak świadectwo Homera, który w Iliadzie zawarł opis greckiej chorei, pełnego godności tańca wykonywanego w kole, przy akompaniamencie muzyki i chóru.
Z kolei Nowy Testament przytacza historię króla Heroda i jego powabnej siostrzenicy Salome. Władca urzeczony pięknem tańca dziewczyny godzi się spełnić każde jej życzenie. Dziewczyna domaga się głowy Jana Chrzciciela podanej na srebrnym talerzu. Makabryczna zachcianka zostaje spełniona.
Widzimy więc, że nawet dość surowe czasy starożytne przychylnym okiem spoglądały na taniec. Sytuacja zmieniła się dopiero w średniowieczu. Czas święta Bożego Ciała w Hiszpanii był okresem przetaczania się przez miasto procesji z Najświętszy Sakramentem.
Zwyczajem miejscowej ludności pochodom tym towarzyszyły taneczne korowody. Nie podobało się to hierarchom kościelnym, którzy nie bez przyczyny upatrywali w nich elementy dawnych, pogańskich obyczajów. Zaczęto wiec na tancerzy nakładać kary, a sam taniec został zabroniony.

Taniec współcześnie

W ten sposób wylano dziecko z kąpielą. W imię zachowania doktrynalnej czystości sprowadzono taniec do podziemia, eliminując go z życia publicznego. Przez długi czas stał się rozrywką zastrzeżoną dla najniższych warstw społecznych. Do łask przywróciło go dopiero renesans, wraz z rozkwitem towarzyszącego mu zainteresowania kulturą i sztuką. To wówczas stały się modne zabawy i triumfy karnawałowe. Z nich właśnie wyewoluował balet.
Współcześnie taniec towarzyski we wrocławiu jest jedną z najbardziej popularnych form spędzania wolnego czasu. Stało się tak dzięki telewizyjnym programom, w których celebryci na parkiecie rywalizują o laur pierwszeństwa. Moda na taniec ogarnęła niemal wszystkich.
Warto jednak zadać sobie pytanie o źródła i przyczyny tej popularności.

• Czy taniec towarzyski jest najlepszym sposobem, w jaki współczesny człowiek może artykułować swoje doznania i emocje za pomocą mowy ciała?
• Czy raczej mamy do czynienia z sytuacją masowego imitowania gestów i zachowań celebrytów i tancerzy, zaś sam taniec towarzyski we wrocławiu stał się jedynie ich nośnikiem?
• Czy też całe to zainteresowanie jest sztuczne i służy jedynie zwiększeniu zysków z reklam telewizyjnych, zaś taniec towarzyski świetnie temu służy?

Odpowiedź na te pytania dla każdego brzmiała będzie inaczej. Jedno jest pewne- współcześnie zainteresowanie tańcem skupia się na jego funkcji ludycznej, rozrywkowej. I szybko to się nie zmieni.
http://www.artykuly.net.pl/index.php/rola-tanca-na-przestrzeni-wiekow/